Hi folks!

Het is zover. Na nog enkele weken rondgereisd te hebben down under (zie foto's!) is het zover: mijn laatste dag in Oz, mijn laatste foto's, mijn laatste blog. Zijn die 9 maand dan écht al voorbij? Vliegt de tijd dan zo hard? Aan alle mooi liedjes komt een einde, luidt het. Al vind ik ‘einde' vrij relatief: dit liedje zal voor altijd in mijn achterhoofd blijven hangen, als een oorworm die nooit het licht zal zien. Ik wil dan ook iedereen bedanken die deel heeft uitgemaakt van mijn avontuur: mijn ouders die mij deze kans hebben gegeven, mijn lieve broertjes, schoonzusjes, vriendjes en vriendinnetjes die mij even hebben durven loslaten en tegelijkertijd mij toch op de voet gevolgd hebben, mijn Ozzie friends en ander internationaal gespuis, en Oz in general, for being so nice to me. Game over Australia, hello Belgium.

Wat ik het meest zal missen:
- De volledig normale begroeting 'How ya doing?' en 'hello darling' door vreemden
- De dagelijkse zonsondergangen en sterrenhemels om U tegen te zeggen
- Zomerse winters
- Groene landschappen en helderblauw zeewater
- Overal aanwezige publieke bbq-faciliteiten
- Mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes hier

Wat ik helemaal niet zal missen:
- 13 dollar per kilo betalen voor bananen
- Brood uit plastiekzakken
- Mosquitos, kakkerlakken, ratten en ander gedierte
- Douchen met slippers aan
- Knipperlicht internetverbindingen
- Het voortdurend moeten spotten van dode kangoeroes

Een mooie balans dus. Tot heel binnenkort allemaal!