G'day followers!

Het is al weer een eindje geleden dat ik jullie via deze weg up-to-date heb gebracht van het reilen en zeilen aan de andere kant van de wereld. Volgens sommigen zelfs té lang... ik kijk naar niemand. Maar goed, waarvoor dient een regenachtige zondagavond anders (wetende dat de shops gesloten zijn)? Jep, alhoewel Sydney bij iedereen talrijke fantasieën opwekt, kan ik jullie meedelen dat het hier niet al rozengeur en manenschijn is omwille van de hoge humiditeit en het wisselvallig weer. Terwijl jullie van de eerste zonnestralen beginnen te genieten, beginnen wij hier stilaan onze bikini's op te bergen. Snif.

Ondertussen begin ik helemaal ingeburgerd te geraken in Sydney en op de universiteit. De stadsgids en plannetje van de campus zitten niet langer standaard in de tas. Voortaan neem ik de comfi walk aan wanneer ik door de stad flaneer en stop ik op weg naar de les gemiddeld 2x in de Eastern Lane om even 'hi' te zeggen aan medestudenten. Toch was alles wel even wennen. Het is hier niet alleen scary huge maar ook een volledig andere manier van schoolgaan. Ja, het 'schoolse' gevoel is hier10x hoger dan in België omwille van de kleine klasjes, de tienduizend gefragmenteerde opdrachtjes en het feit dat je de prof met zijn of haar voornaam moet aanspreken. Precies de meester of juffrouw van in den tijd. Mijn klas bestaat voor 70% uit gefrustreerde leerkrachten die deze cursus volgen om meer inspraak te kunnen verwerven in scholen en 25% directeurs of universiteitspersoneel. En die overige 5 % is... mezelf die haar mannetje probeert te staan tussen al dat groot geweld. Olé. Tot nu toe blijkt dat aardig goed te lukken. Iedereen staat vrij perplex dat ik op 23 jarige leeftijd al een master op zak heb, nog voor een extra opleiding ga aan de andere kant van de wereld en Engels spreek alsof ik niks anders gedaan heb in mijn leven. Alleen de pauzes zijn vrij moeilijk te overbruggen aangezien ik nog geen drie babies en een luie echtgenoot heb om over te praten.

Maar goed, tussen de lessen en nog beter, tussen al het paperen door, proberen we te genieten van Sydney en omgeving. Zo heb ik reeds de Bondi-Cogee walk achter de rug, evenals een weekendje Blue Mountains inclusief bushwalking (met pooring rain en bijgevolg duuusd bloedzuigers), abseiling en canyoning, een international dinner, een overdreven groene St. Patrick's day, een decadente lunch aan het opera house, een visite van een belg die ik in Melbourne heb leren kennen, een visite van vrienden van Brisbane, etc. En daarnaast proberen we toch 3 tot 4 maal per week te sporten. Vervelen is bijgevolg geen optie. De winkels in Sydney zijn zelfs nog onbekend terrein, zegt genoeg?

Oja, daarnaast heb ik ook mijn vlucht naar België bevestigd... jep, en dit terwijl de meesten onder jullie er van uitgingen dat Australië mij in haar greep zou houden en mijn prins op het witte paard zich hier zou vertonen. Niks van, op zondag 17 juli om 11u zet ik terug voet op Belgische bodem. Maar eerst nog 119 dagen genieten van dit avontuur, zeker en vast!

Charlotte