Hi mates!

Met enige trots kan ik jullie melden dat dit berichtje geschreven is vanuit mijn nieuwe woonst in Sydney. Jep, sinds twee dagen heb ik een vaste stek gevonden waardoor het gedaan is met het delen van mijn kamer met snurkende mensen, gedaan met het gebruik maken van traveltowels die dan wel goed mogen afdrogen en uiterst compact zijn maar als schuurpapier aanvoelen, gedaan met te constateren dat mijn groceries alweer gestolen zijn in de jeugdherberg, gedaan met me blauw te betalen voor internet om dan nog altijd een flikkerlichtconnection in return te krijgen, gedaan met uit mijn trekrugzak te leven, gedaan met oppervlakkige ontmoetingen omdat je weet dat iedereen toch na enkele dagen vertrekt, etc. Na twee maanden rondtrekken en twee weken rondbellen op zoek naar een available room is 'settlen' toch wel een fijne wending. Want jep, ik had de voorbije twee weken al een aantal kamers bezocht maar man man... je wilt niet weten wat ik daar gezien heb. Vanaf het moment dat je onder de 800 euro per maand gaat (jaja, je leest het goed!) voel je je behandeld als één van de duizenden kakkerlakken die Sydney telt. Het was een ware zoektocht om in de bezochte huizen een plaatsje te vinden om te staan aangezien alle kamers inclusief de gemeenschappelijke kamers met rubbish bedekt waren. Ook het plaatsen van een matras op acht cocacola bakken ter vervanging van een bed was een bekend creatief fenomeen. Om dan maar te zwijgen van het feit dat de zitbank in de living vaak een samenraapsel is van gevonden zetelstukken en je de vlooien van de ene kant van de zetel naar de andere kant ziet springen. Dan maar de 800 euro per maand als richtlijn genomen... zoals je ziet: Sydney is nu niet echt de goedkoopste stad om te leven. Na Tokio the most expensive city of the world... gevolgd door Vancouver. Nog een reden te meer dus om binnen enkele maanden terug te keren naar België! Foto's van mijn nieuw stulpje kunnen jullie in de fotorubriek terugvinden. Dit stekje wordt gedeeld met 2 jongens uit Dubaï en ééntje uit India. Multiculturaliteit gegarandeerd!

Settlen in Sydney betekent ook een terugkeer naar het studentenprofiel. Voortaan loop ik met een fancy studentenkaart van de University of Sydney op zak aangezien ik de komende vier maand een graduate certificate in Policy Studies zal volgen aan de faculteit Education and Social work. Maar ook dit - het enrolmentproces - verliep alles behalve vlot. Op de enrolmentday, de dag waarop we ons moesten komen inschrijven voor de vakken die we wilden volgen, bleek dat mijn programma alles behalve populair is en nog vrij nieuw. Kwestie van weer eens speciaal doen. Je moest nog maar zeggen dat je Policy studies doe en je kon de angst al op hun gezichten lezen. Al vlug werd ik aan een apart tafeltje gezet en werd er iemand voor mij geroepen die mij kon helpen met mijn programma... wel, niks was minder waar. Zo maakte ze mij wijs dat ik, omdat ik hier enkel voor één semester ben en dus mijn 4 vakken in het eerste semester moet afleggen, zogezegd niet kon kiezen omdat er maar 4 vakken van de lijst werden gedoceerd in het eerste semester. Met als gevolg: alle vakken gericht op educatie waren unavailable. En zoals je al kunt raden... voor die vakken kom ik juist naar Australië. Maar dat was gerekend zonder het aandachtige oog van Charlotte dat al het hele internet had afgeschuimd op zoek naar leuke en relevante vakken. Na welgeteld een uur op mijn strepen te hebben gestaan en uitgelegd te hebben dat ik meer dan die 4 vakken kan volgen, moest madam-weet-het-al van de studentenadministratie mij toch gelijk geven. Zo zie je maar, de incapabelheid van administratiepersoneel aan de unief is een universeel gegeven, helaas. Maar, wie denkt dat het verhaal hier al stopt, is verkeerd. Na het 'enrollen' voor de vakken, moest ik de dag erna mijn lessenrooster raadplegen en wat bleek: een 'timetable clash'. En de klucht van het hele verhaal: een clash tussen mijn twee hoofdvakken die overigens verplicht zijn voor iedereen die deze opleiding volgt. Wat een gigantische administratieve fout. En het beste komt nog: in plaats van wijzigingen door te voeren in het uurrooster en dus de twee vakken op andere momenten te doceren, moest ik er eentje kiezen en het andere vak vervangen door een keuzevak. Wetende dat dit twee hoofdvakken waren, is dit een nogal onlogische en vrij onprofessionele oplossing, maar goed.

Zo zie je maar, het loopt hier niet allemaal even vlot maar we trekken telkens wel weer ons plan. En op den duur wordt het vrij lachwekkend om te zien hoe ze hier ook kunnen klungelen.
Maar naast al het administratief geregel, proberen we nu ook nog even - nu het nog kan - te genieten van Sydney en omgeving met de gemaakte vriendjes en vriendinnetjes. Geen paniek! En oja, één dezer dagen zal ik mij eindelijk aan een kapper wagen... na een voorinspectie van twee weken in verschillende kapperszaken, heb ik eindelijk eentje gevonden die mijn haar mag aanraken :-)

Zij die morgen hun eerste schooldag tegemoet gaan, groeten u!
Toedeloew!

Charlotte