Haaai folks!

Hier zijn we terug! Mijn vorig berichtje toonde aan dat het niks anders dan regen, regen en nog eens regen was hier in Brisbane... wel, de dagen die daarop volgden waren niet veel beter. Integendeel, het werd nog eens winderig ook waardoor de parapluteller al op twee staat. Brisbane is dit duidelijk niet gewoon aangezien je mensen gillend door de stad ziet lopen (zie filmpje). Uiteindelijk, na 14 dagen ergernis, kregen we een droge dag toegeschoteld. Hiervan heb ik onmiddellijk gebruik gemaakt door een bezoekje te brengen aan Mt. Coot-tha en Lone Pine Koala Sanctuary. Hup de bus op en weg waren we! Mt. Coot-tha bevindt zich op 9km afstand en zoveel meters hoger van Brisbane met als resultaat: 'an awesome view on the city'. Daarnaast even door de tuinen aan de voet van de heuvel gewandeld en kennisgemaakt met talrijke typische Australische planten, insecten en kleine reptielen. De volgende middag werden we alweer getrakteerd op een droge namiddag. We namen de bus richting Lone Pine met als doelstelling een intieme knuffel met een koala en een kangoeroe. Zogezegd, zogedaan. Daarnaast hebben we doorheen de vleermuizen, wombats en emu's gewandeld, krokodielen van op afstand bewonderd en gezien hoe een hond een groep schapen kan leiden. De slangen hebben we selectief overgeslaan, maar dat zal de meesten onder jullie wel niet verwonderen. Ik sta bijgevolg nog niet ver in mijn 'exposure therapy'.

Vervolgens weer een hoop voorspelde regendagen waardoor we er stilletjesaan genoeg van kregen. Resultaat: een tweedaags-tripje gepland richting Byron bay, zo'n 200km zuidwaarts van Brisbane, op zoek naar drogere oorden. Om wat meer mee te pikken van het landschap en wat meer vrijheid te hebben, opteerden we voor de auto met mezelf als chauffeur. Bijgevolg heb ik er mijn eerste rijervaring hier in Australië op zitten. Dit bleek echter veel simpelder te zijn dan verwacht. Na vijf minuutjes wennen, flaneerde ik al 'totally comfortable' door de lokale straten en autosnelwegen. Doordat het stuur hier aan de rechterkant zit, heb je niet echt de neiging om rechts te rijden. De enige ondervonden moeilijkheid was het feit dat de pinkers hier in Australië rechts zitten in plaats van links waardoor mijn ruitewissers af en toe ongewillig in actie traden. Eens aangekomen in Byron bay, vertoefden we volledig in vakantiestemming! Byron bay is een ontzettend gezellig, levendig stadje waar iedereen zich in 'beachwear' (inclusief surfboards) door de straten begeeft of zich neervlijt in de eerste beste beachbar met 'a jug of beer'. Wijs als we zijn, besloten we om eerst het centrum te doorkruisen en een bezoekje te brengen aan de hoofdattractie van Byron bay, the lighthouse, alvorens de plaatselijke gewoontes over te nemen. Aangezien de vuurtoren zich wel een stuk buiten het dorpscentrum bevond besloten we om hiervoor de auto te nemen. Enig nadeel, Charlotte had in de jeugdherberg haar ballerina's al ingewisseld voor haar 'flipflops' die o zo gevaarlijk zijn om mee te rijden. Dan maar 'bare feet' zoals alle Australiërs! Australiërs kennen immers geen schoenen, tenzij om te gaan werken en 's avonds een stapje te zetten. Zo wandelen ze hier voortdurend, zelfs in grote steden zoals Brisbane, op hun blote voeten en kunnen ze probleemloos zo de supermarkt, bank, politiekantoor, etc. binnen. I gave it a go as well. Na een kwartiertje naar omhoog kronkelen en de auto op de dichtste 'parking spot' te hebben zetten (jep, hier heb ik precies meer geluk dan in België) waren we onmiddellijk ontzettend gecharmeerd door het meest oosterlijke punt van Australië. Beelden zeggen zoveel meer dan woorden, waardoor jullie vriendelijk worden uitgenodigd om een kijkje te nemen in de fotorubriek. Daarna trokken we terug naar het centrum om na te genieten, gepaard met een heerlijke pasta met 'shrimps' en als dessert Australian ice cream, hoe kan het ook anders. De avond werd afgesloten met een avondbezoekje aan de plaatselijke beach bar. De volgende dag werd het nog warmer en zonniger waardoor we ons bijgevolg een ganse dag op het strand hebben vertoefd, inclusief ontbijt en lunch. Ondanks de vele waarschuwingen omtrent de straffe Austrlische zon en het vele insmeren met 'sunscreen' hebben we toch met z'n allen het onderspit gedolven... toch kan ik jullie met trots meedelen dat ik na twee uur naakt rondlopen in mijn kamer met drie kilo aftersun op mijn lijf een mooie 'tan' heb gekregen. Australian summer, here I come!

Charlotte