Helaba!

Toen ik jouw mailtje en verhaal las, dacht ik dat je met zo'n klein autootje de autralische wegen zou verkennen, maar niets blijkt minder waar, een echte family car met mama Struyve aan het stuur :-)!

Awel, als ik jou verhalen lees en prachtige foto's bekijk hadden we beter onze huwelijksreis met 3 maand uitgebreid en de oversteek ook gemaakt.

Om even terug te komen op het skydive filmpje, jouw grote wijze broer en ongeveer iedereen van de familie behalve opa struyve ;-) verklaarde jou zot, maar toch was ik stiekem jaloers zenne. Het moet een ongelofelijke ervaring zijn!

En zo te lezen is your english doing very well next to de uitstapjes en het verkennen van your nieuwe homeland.

Hier is er, terwijl jij duidelijk genoten hebt van het zonnetje, een tweede winterpiek aan het passeren. Met als gevolg dat alle 60 plussers per se moeten gaan winkelen op dat moment, liefst nog te voet of met de fiets alsook hardnekkig elke morgen hun stoep sneeuwvrij aan het maken zijn. Met alle gevolgen voor de doktoors op de spoed (jouw pa en david) en de eenzame vrouwen thuis (jouw ma en ik) ;-).

Veel plezier nog!
Vele groetjes van het schoonzusje!

PS Den album, jaja dén, zal vrijdag klaar zijn! We zullen een paar pagina's inscannen en doorsturen. Al zeg ik het zelf, het is prachtig gemaakt!

Hé Zoes!

Je moet toch beter weten... het is al zover gekomen dat ik me zelfs ongemakkelijk begin te voelen in kleine autootjes! :-) Het is hier inderdaad prachtig. In plaats van Peru, zou ik Australië toch maar eens overwegen! Vanaf vandaag kan ik jullie verwennen met nog mooiere foto's van al het mooie hier. Aangezien mijn kodak het begeven had, heb ik een nieuwe gekocht. Dezelfde als David. Kwestie van recht te doen aan dat pracht dat ik met mijn eigen ogen zie.

Haha, als ik mijn skydive filmpje bekijk, verklaar ik mij ook zot. Meer nog, ik vraag me nog altijd af hoe ik mezelf zover heb gekregen. Ik zou het nu zelfs niet meer durven doen, ook al heb ik het gevoeld dat het eigenlijk allemaal niet zooo erg is, eens je gesprongen hebt. Grappig dat opa dit weer 'doodnormaal' vindt!

Mijn Engels gaat er zeker en vast op vooruit. Hier heb ik dan ook geen kans en bijgevolg ook geen verleiding om Nederlands te spreken. Vorige week woensdag een examen gedaan. Geëindigd met 85 procent dat mij toelaat om naar het volgende (en tevens hoogste) niveau te gaan, olé!

Het genieten van het zonnetje is hier toch wel relatief. Na 15 regendagen hebben we kunnen genieten van een stuk of 5 zomerdagen. Helaas is het nu al weer terug begonnen met regenen en het ziet er naar uit dat het weer voor enkele dagen/weken is. Zucht! Ja, David vertelde mij dat hij dagelijks zo'n 60 patiënten met breuken heeft. De moeite!

Oh, een paar scans zou ik ongelofelijk fijn vinden! Ik ben ontzettend benieuwd! :)

Zoen!